سیاوش کسرائی

دریا تری ز دریا ,تا می کنی خروش
ای کوه تر ز کوه
.......چرا اینچنین خموش!؟
در دل هزار غم اگرت می کند پریش
مهراس!
.......زنده باش!
..................مگردان عنان خویش

بیرون شو از ملال و برون آی از سکون

خورشید اتفاق بر آینده تر برآی
اسب سپید بال
.............شتابنده تر بکوب
شط امید ها
..........خروشنده تر بجوش

بر خیز ای خروش!
بخروش ای سروش!
. . تا مد روزهای پر از نور و آفتاب
...........................................پیوسته تر بکوش